Άκα Λαρέντα

(Αcca Larentia). Μυθολογικό πρόσωπο. Σύζυγος του βοσκού Φαυστύλου και τροφός του Ρώμου και του Ρωμύλου, ιδρυτών της Ρώμης. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, ήταν ερωμένη του Ηρακλή. Τρίτη εκδοχή τη θέλει σύζυγο ενός πλούσιου Ετρούσκου, του Ταρούτιου, την περιουσία του οποίου κληροδότησε στον Ρώμο και στον Ρωμύλο ή στον ρωμαϊκό λαό. Είχε 12 γιους, που ονομάστηκαν Αρουραίοι αδελφοί (fratres Arvales, βλ. λ. Αρβάλες), επειδή έκαναν θυσίες μία φορά τον χρόνο για τη γονιμότητα των ρωμαϊκών αγρών (arva). Όταν ένας από τους αδελφούς αυτούς πέθανε, τη θέση του πήρε ο Ρωμύλος, ιδρύοντας το θρησκευτικό τάγμα των Αρουραίων αδελφών. Η Ά.Λ. εξαφανίστηκε σε ένα μέρος όπου, αργότερα, στην εορτή Λαρεντάλια (23 Δεκεμβρίου), οι ποντίφικες έκαναν θυσίες σε αυτήν. Το γεγονός αυτό, καθώς και το όνομά της (μητέρα των Λαρήτων), δείχνουν πως ήταν αρχικά θεά της γης, που οι άνθρωποι της εμπιστεύονταν τους σπόρους τους και τους νεκρούς τους. Μερικοί την ταυτίζουν με τη θεά Δία (Dea Diα). Ρωμαϊκό νόμισμα του 1ου αι. π.Χ., που εικονίζει την Άκα Λαρέντια.